Intermittent fasting en ketogene status
Intermittent Fasting en ketogene status: een groot verschil tussen de wetenschap en de hype!!
Veel krijgen we als therapeut de vraag hoe effectief intermittent living is? Wat het juist inhoudt? En nog specifieker: werkt het ketogeen dieet goed. Dit laatste haalt zijn populariteit de laatste jaren vooral uit het wielrennen. Want veel renners gebruiken ketonen. En wegens de goede (sportieve) resultaten zijn de voedingsdeskundigen er mee aan het werk gegaan. -Als ik mag trek ik hier even mijn stoute schoenen aan- Doordat het zo’n breed draagvlak krijgt en er veel media-aandacht is, wordt er ook commercieel gewin uitgehaald door sommigen. Ook wordt er verkeerdelijk gebruik gemaakt van de ketonen in de sport. Wat bedoel ik hiermee?
Allereerst is er een groot verschil tussen een ketogene status en het ketogeen dieet. Bij dit laatste mijdt men alle koolhydraten voor een heel lange tijd. En daar zit al het grote gevaar! Evolutionair gezien heeft de mens koolhydraten nodig om te overleven. Suikers zijn namelijk de belangrijkste voedingsbron voor onze hersenen en ons immuunsysteem. Let wel, alles moet genuanceerd worden. Want de fysiologie en de werkingsmechanismen van de mens zijn nooit zwart-wit. Indien er onvoldoende suikers aanwezig zijn, dan kunnen we ook gebruik maken van andere energiebronnen zoals: de befaamde ketonen, melkzuur en korte vetzuur ketens. Als mens zijn we dus superflexibel!!
Die flexibiliteit is de basis voor een gezond lichaam en daar zit de sleutel van het succes van een intermittente levensstijl. Stel we houden onze westerse gewoonten aan, dan hebben we vaak 5 à 8 eetmomenten per dag. Dit zorgt ervoor dat we nooit suikers tekort hebben in ons lichaam voor de energievoorziening. Maar dit betekent ook dat de receptoren in de hersenen die zorgen voor opname van ketonen, melkzuur en korte keten vetzuren nooit getriggerd worden en dus afnemen. Dit maakt dat we op de duur niet meer zonder suiker (snel werkende energiebron) kunnen en dus steeds snakken naar voeding. Vanuit dit standpunt is het intermittent fasting concept ontstaan. Want gedurende de vastenperiodes, komt ons suikerpeil zo laag te staan dat we wel flexibel genoeg moeten zijn om over te schakelen van energie brandstof. We verbranden vet tot ketonen in de lever. En het melkzuur geproduceerd in de spieren kunnen we ook gebruiken. Hierdoor worden onze receptoren voor ketonen, melkzuur en vetzuren in ons lichaam en specifiek de hersenen upgereguleerd. Die status, van weinig suikers waar we afhankelijk worden van vetten en ketonen noemen we de ketogene status.
Maar als je dus een strikt ketogeen dieet volgt en dus nooit koolhydraten eet, dan ben je ook helemaal niet flexibel. Dan verkeert je lichaam namelijk de hele tijd in die ketogene status en verlies je een stuk flexibiliteit van je suikermetabolisme. Kortom een flexibel en intermittent dieet en ter uitbreiding levensstijl is uitermate gezond. En de extremen zijn nooit aan te bevelen. Meer zelfs, net zoals een overvloed aan suikers kan leiden tot diabetes, heeft het ketogeen dieet negatieve gevolgen voor de gezondheid vermoeden ze. Maar door de recente toepassing hiervan, is daar nog geen sluitende evidentie voor. Daarnaast wordt in het wielrennen enkel ketonen na de wedstrijd om de recuperatie te bevorderen. Het heeft zelfs negatieve effecten op de prestatie.
Hopelijk heb ik jullie wat meer verduidelijking kunnen verschaffen over “intermittent living” en de ketogene status en de bijhorende misinterpretaties.. Let wel, ik heb het topic proberen kort en bondig uit te leggen. Indien je er meer over wilt weten of nog meer over wil gaan tot een intermittente levensstijl, is het aan te raden om eerst een langs te komen op consultatie om er uitgebreider op in te gaan. Want iedere persoon is anders! Afhankelijk van je gezondheidssituatie, levensstijl, professionele bezigheden en dergelijke zijn er andere aanbevelingen.